Irak Rejiminin Saldırısı ve Görevlerimize İlişkin Bildiri
1- İslam
Cumhuriyeti rejimi ve Irak‘ın Baas rejimi arasında uzun süre önce başlamış olan
askeri çarpışmalar Baas rejiminin İran sınırlarına girişiyle şimdi daha geniş
bir boyut kazandı ve mevcut durumun ciddi sorunlarından birine dönüştü.
2- Irak Baas
rejiminin kapitalist bir devlet ve tekelci sermayenin çıkarlarının temsilcisi
olarak politikasının pratik içeriği genel olarak aşağıda belirtildiği gibidir:
a. Irak
kapitalizminin iç çelişkilerini bastırmak ve bu ülke sınırları içerisinde
kitlesel devrim alevlerinin yükselmesini önlemek;
b. İran
devrimiyle etkili darbeler alan Körfez‘in emperyalist güvenliğinin istikrarını
yeniden kurmak ve Körfez`deki petrol tekellerinin çıkarlarını korumak,
dolayısıyla pratikte Körfez bölgesinde ABD emperyalizminin hakimiyetinin
güçlendirilmesine hizmet etmektir.
Irak Baas
rejiminin toprak iddiaları altında gerçekleştirilen İran‘a girişi bu
politikanın sürdürülmesidir ve özellikle aşağıdaki taktik hedefleri gütmektedir:
Genel olarak
İran burjuvazisinin saflarında tekelci burjuvazinin güçlenmesinin
kolaylaştırılması ve hızlandırılması, İran devrimini bastırma kapasitesini
gittikçe daha da fazla kaybeden İslam Cumhuriyeti rejiminin İran tekelci
burjuvazisinin ve özelde ABD emperyalizminin (Bahtiyar, Palizban, Madani vs.nin
emperyalist muhalefeti) doğrudan ve etkin temsilcilerinin hükümetiyle
değiştirmek.
Irak Baas
rejiminin İran‘a girişi, devamında ve belirli koşullara bağlı olarak ilhak
savaşına (İran‘ın bölünmesi, İran‘ın askeri işgali, İran‘in bölgelerinin Irak‘a
ilhakı vs. biçiminde) dönüşmeolasılığı
taşımaktadır.
Bu işgal
gerçeklikte İran devrimine son saldırıyı gerçekleştirmekte burjuva-emperyalist
karşı-devrime zemin, üs ve yardım sağlamaya hizmet etmektedir. Bu nedenle
doğasında İran işçilerinin ve emekçilerinin devrimine karşıdır.
3. İslam
Cumhuriyeti rejimi kapitalist bir hükümet olmasından ve İran devriminin
bastırılmasında burjuva-emperyalist karşı-devrimin aktif bir bileşeni olarak
hareket etmiş ve etmekte olduğundan dolayı Irak‘ın saldırısında doğası gereği
İran işçilerinin ve emekçilerinin devrimini değil yalnızca kendi varoluşunu
savunmaktadır. Bu rejim kitlelere ve onların silahlandırılmasına dayanmayı ne
istemekte ne de bunu yapabilir. Irak`la savaşın mevcudiyetinde ve acil durumun
varlığı bahanesiyle, yabancı düşmanının saldırısı, İslami anavatanı savunmanın
gerekliliği vs. ile kendi örgütlü askeri kuvvetlerine dayanarak:
a. Siyasal
özgürlükleri askıya alma, komünistleri ve diğer devrimcileri bastırma politikasını
daha aktif biçimde gütmeye,
b. Militan
işçilere ve sendikal-siyasal işçi örgütlerine saldırılarını yoğunlaştırmaya;
işçileri her zamankinden daha fazla üretimi artırmaya zorlamakta; işyerlerini
militarize etmeye,
c. Yarı
sıkıyönetim yasası koşullarını ve düzenlemelerini ülkede yerleştirmeye, askeri
kuvvetlerini daha etkin ve doğrudan devrimci muhalefetin bastırılması ve
demokratik hakların yok edilmesinin hizmetine koymaya,
d. Mümkün
olduğunca demagojik propagandasını arttırmaya ve anti-emperyalist görünerek
işçilerin ve emekçilerin hükümetten uzaklaşmasını durdurmaya çalışmaktadır.
e. ....
4. Söylenenlere
ilişkin olarak:
İlk olarak,
İran devrimci işçilerinin Irak işçi ve emekçileriyle düşmanlıkları ve çıkar
farklılıkları yoktur.
İkinci olarak,
İran işçi ve emekçileri şimdiki savaşı, sonucu İran devrimini yayılmasını
önlemek ve bastırmaya hizmet etmek olan iki kapitalist hükümet arasındaki bir
savaş olarak değerlendirmektedir ve dolayısıyla kapitalistlerin savaşına karşı
devrimi ve kazanımlarını savunmaktadır.
İran işçileri
ve emekçilerinin bakış açısından Irak‘ın saldırısı burjuva-emperyalist
karşı-devrimin İran devrimci işçi ve emekçilerine nihai saldırıyı
gerçekleştirmenin zeminin ve koşullarını hazırlama ve yaratma çabalarının başka
bir dışavurumudur. Bu tür saldırılar ister Palizbanlar, Bahtiyarlar, Madaniler
tarafından gerçekleştirilsin ister İslam Cumhuriyeti ister başka bölge
ülkelerinin orduları ister ABD emperyalizminin ordusu tarafından
gerçekleştirilsin devrimci biçimde ancak komünistlerin önderliğinde silahlı
işçilerin ve emekçilerin devrimci cephesinin yaratılmasıyla yanıtlanabilir. Bu
ya da şu saldırıdan bağımsız olarak bu cephenin yaratılması İran komünist
hareketinin şu anki görevidir. (Darbeye karşı önerdiğimiz platformda ileri sürülen
bu konunun ana hatları hala doğruluğunu korumaktadır.)
Bu belirli
saldırı ile komünistlerin omuzlarına binen bu görevler şunlardır:
1. İran
komünistleri şu eğilimlere ve akımlara karşı kararlıca mücadele etmelidirler:
a. Şimdiki
savaşa ilişkin olarak proleteryayı İslam Cumhuriyeti rejimini veya bir kanadını
desteklemeye çağıran
b. Bu savaşın
proleteryayla bir ilişkisi olmadığı bahanesiyle tarafsızlık ve pasifizmi
savunan
c. Sadece
varolan rejime karşı mücadeleyi savunan, Irak savaşını ve onu takibeden siyaseti
görmezden gelen
2. Komünistler
kararlı biçimde proletaryanın bağımsız safının yaratılması ve bu savaşa ve
amaçlarına yönelik mücadelede devrimci cephenin oluşturulmasında aşağıdaki
ajitasyonu ve örgütsel görevleri yerine getirmelidir:
a. Savaşın burjuva
doğasının ve güdülen devrim karşıtı hedeflerinin bütünsel teşhiri
b. Irak`la
savaş bahanesiyle gerçekleştirilen rejimin anti-demokratik hareketlerinin
teşhiri ve devrim karşıtı güçlerin bütününe karşı kitlesel mobilizasyonun
zorunlu zemini olarak demokratik özgürlüklerin savunulmasının örgütlenmesi ve
ajitasyonu
c. Rejimin
işyerlerini militarizasyonu önlemlerine ve girişimlerine karşı işçi ve
emekçilerin ajitasyonu ve örgütlenmesi
d. Savaşa karşı
hükümetin iki kanadının politikalarının ve operasyonlarının ve varolan
koşullardan birbirinden taviz koparmakta yararlanma çabalarının teşhiri
e. Emperyalist
muhalefetin (Oveissi, Palizban, Bahtiyar, Madani vs.) gerici doğasının, devrim
karşıtı politikalarının ve savaşın yarattığı koşullardan yararlanma yolundaki
faaliyetlerinin teşhiri
f. Kitlelerin
bağımsız silahlanması ve kitlelerin ve devrimci örgütlerin sürekli
silahlandırılmasının gerekliliği yönünde ajitasyon
g.
Fabrikalarda, mahallelerde, okullarda, bürolarda vs. hükümetten ve burjuva
partilerinden bağımsız savunma komitelerinin ajitasyonu ve örgütlenmesi
h. Kürdistan
halkının devrimci hareketinin meşruiyeti ve Kürdistan emekçilerinin cesur
mücadelelerinin devrim karşıtı çeşitli akımların ve güçlern saldırılarına karşı
bağımsız ve kararlı kitlesel direnişin örneği olarak ajitasyonu
j.
Komünistlerin önderliğinde muzaffer olmuş tarihi örneklerin (Vietnam, Kore,
Arnavutluk, vs.) kitlelere ajitasyonu
k. Olası işgal
bölgelerinde işgalci güçleri çıkarma amacıyla kitlesel direnişin ajitasyonu ve
örgütlenmesi.
Komünist Militanlar Birliği
24 Eylül 1980
Mansur Hikmet
Turkish translation: Ozgur Yalcin
m-hekmat.com #2700tu.html
|